φωτοφωταύγεια

η, Ν

φυσ. φαινόμενο φωταύγειας, δηλαδή εκπομπή φωτεινής ακτινοβολίας από ένα σώμα, το οποίο οφείλεται στην απορρόφηση από αυτό μιας φωτεινής, υπέρυθρης, ορατής ή υπεριώδους ακτινοβολίας.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. photoluminiscense].